Η ενότητα Drawing the Black είναι μία εικαστική πρόταση η οποία εμπνέεται από την μαύρη περίοδο του Goya και συγκεκριμένα από το έργο The Witches' Sabbath. Είναι ένα σχόλιο και μια αφορμή για αναλογισμό και σκέψεις για την τραγικότητα της ανθρώπινης μοίρας σε δύσκολους και ταραγμένους καιρούς, όπου η κοινωνική αστάθεια επηρεάζει και κατακερματίζει την ταυτότητα του ανθρώπου.
Το κυρίως έργο είναι μια βιντεοεγκατάσταση με δύο μεγάλες παράλληλες συγχρονισμένες προβολές, (7’38’’ loop).
Το Drawing the Black εκφράζει τον τρόμο, τη δυστυχία και την εξαθλίωση των ανθρώπων εμπρός σε μία ξαφνική συνθήκη απειλής, όπου ο φόβος οξύνει -έως και την δεισιδαιμονία- την φαντασία και τα συναισθήματα.
Η απροσδιόριστη απειλή που ελοχεύει, αναδύει σκοτεινές πλευρές της ανθρώπινης ψυχής, προβάλοντας το οντολογικό κακό: βία, φόβος, θυμός, απελπισία, μιζέρια, εξαθλίωση, υπονομεύουν την ισορροπία και τη συνοχή του ανθρώπου, αποσταθεροποιούν και κατακερματίζουν το κοινωνικό σύνολο.
Παρόμοιες σκοτεινές συνθήκες παρακμής υπήρξαν και δυστυχώς θα υπάρχουν. Στο παρελθόν εκφράσθηκαν στην Τέχνη από μείζονες καλλιτέχνες στην Αναγέννηση, στον Ρομαντισμό, στο Μπαρόκ, στον Εξπρεσιονισμό.
Οι φιγούρες στο έργο του Goya- γίνονται επίκαιρες φιγούρες του σήμερα: ο απελπισμένος, ο άρρωστος επαίτης, το πρεζόνι, ο βίαιος, ο μάγκας, ο αδιάφορος, ο απογοητευμένος, ο επαναστάτης, η ζητιάνα, ο περίεργος, ο φοβισμένος, ο θύτης, το θύμα. Ένα νήμα ενώνει δυσοίωνα παρελθόν και παρόν, αντανακλώντας τους σκοτεινούς επαναλαμβανόμενους κύκλους της ανθρώπινης ιστορίας.
Σχεδιάζοντας και ‘φωτίζοντας’ το Μαύρο εικαστικά αλλά και ουσιαστικά, επιλέγω να υποδυθώ εγώ η ίδια όλους αυτούς τους χαρακτήρες.Με αυτόν τον τρόπο, επιθυμώ και έχω την ελπίδα να μπορέσω να έρθω στη θέση αυτών των ανθρώπων, να νιώσω το συναίσθημά τους, να τους καταλάβω καλύτερα. Είμαι εγώ αλλά συγχρόνως και οι άλλοι.
Το έργο Drawing the Black είναι μια κοντινή παρατήρηση στο συνάνθρωπό μας, ένα ταξίδι με προορισμό τη συμπάθεια και την αποδοχή του διπλανού μας.