The Indoors art event, held in an Athenian apartment in 2008, was for me the beginning of a visual adventure with the video Across: Through an associative narration, a woman unfolds parts of her life with reference to her roles as daughter, mother, wife and artist. The image, disconnected from the narrative, redefines the woman’s identity by causing a transition: moving “across” from an enclosed space teeming with memories and images from her life to a fertile, magical place where past, present and future coexist.
On the whole, Across marks a transition “across”. This “across” is an imaginary place of transcendence where everything can happen: exculpation, opportunity to make amends, freedom. It is a passage from grey settings dominated by the influence of established norms and behavioural patterns which trap and disorientate into a place illuminated by knowledge, experience and responsibility.

Στην εικαστική δράση Indoors, που έγινε σε διαμέρισμα της Αθήνας το 2008, άρχισε για μένα μια εικαστική περιπέτεια με το βίντεο Across: Μέσα από έναν συνειρμικό λόγο, μία γυναίκα ξετυλίγει κομμάτια από τη ζωή της, αναφερόμενη στους ρόλους: κόρη, μητέρα, σύζυγος, καλλιτέχνις. Η εικόνα, ανεξάρτητη από την αφήγηση, επανατοποθετεί και επαναπροσδιορίζει την ταυτότητα της γυναίκας, δημιουργώντας μια μετάβαση –περνώντας «απέναντι»– από ένα χώρο κλειστό, ασφυχτικά γεμάτο από μνήμες και εικόνες από τη ζωή της, σ’ έναν εύφορο μαγικό τόπο όπου συνυπάρχει το παρόν, το παρελθόν και το μέλλον.

Το Across γενικά σηματοδοτεί το πέρασμα «απέναντι». Το «απέναντι» είναι ένας φανταστικός τόπος υπέρβασης όπου όλα μπορούν να συμβούν: απενoχοποίηση, ευκαιρία για επανόρθωση, ελευθερία. Είναι το πέρασμα από γκρίζα περιβάλλοντα όπου κυριαρχεί η επιρροή από παραδομένα σχήματα και τύπους συμπεριφορών (patterns) που εγκλωβίζουν και αποπροσανατολίζουν, -σ’έναν τόπο που φωτίζεται από τη γνώση, την εμπειρία, την ευθύνη.